Ζίπα ζιπ η κάρδια μ’ γομάτον όνερα
λάσκετ’ άπαν’ ’ς σα παρχάρα ’ς σα κρύα νερά
Κάθουμ’ ώρας και νουνίζω μίκρον πούλοπο μ’
Την ανάσα σ’ ν’ έρται κρούει απάν ’ς σον πρόσωπο μ’
Να τερείς με και να σκί’εις με μαχαίρ’ κοφτερόν
Να σασεύω να μ’ εξέρω πούκεσ’ να τερώ
Να τρομάζω και να στέκω άμον ιαντζού’εις
ν’ ανοίγω τα χερόπα μ’ κι έκει απέσ’ να ρού’εις
Να ’ρχεσαι γριβώντς απάν’ ιμ να σπίγγ’ς να τσιχλώντς
τα τέρτα ντο είν’ απέσ’ ιμ όλα να λαρώντς
Ν’ αγκαλιά’εις και να φιλείς με απάν’ ’ς σο κιντίν
τα χείλα σ’ να είν’ ’ς σο στόμαν ους να θα βραδύν’
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου