’Σ σην γέφυραν, ’ς σην γέφυραν, έλα Δάφνε μ’ ποταμέ
’ς ση Τρίχας το γεφύρι, ε Δάφνε μ’ και μυριγμένε
Χίλιοι μαστόροι έχτιζαν, έλα Δάφνε μ’ ποταμέ
και μύριοι μαθητάδες, ε Δάφνε μ’ και μυριγμένε
Όλεν την μέραν έχτιζαν, έλα Δάφνε μ’ ποταμέ,
τη νύχταν εχαλάουτον, ε Δάφνε μ’ και μυριγμένε
- Ντο δι’ς με πρωτομάστορα, έλα Δάφνε μ’ ποταμέ
και στένω το γεφύρ’ ισ’; Ε Δάφνε μ’ και μυριγμένε
- Αν δίγω σε τον κύρη μου, έλα Δάφνε μ’ ποταμέ
άλλο κύρην πα ’κ’ έχω! Ε Δάφνε μ’ και μυριγμένε
- Ντο δι’ς με πρωτομάστορα, έλα Δάφνε μ’ ποταμέ
και στένω το γεφύρ’ ισ’; Ε Δάφνε μ’ και μυριγμένε
- Αν δίγω σε τη μάνα μου, έλα Δάφνε μ’ ποταμέ
άλλο μάναν πα ’κ’ έχω! Ε Δάφνε μ’ και μυριγμένε
- Ντο δι’ς με πρωτομάστορα, έλα Δάφνε μ’ ποταμέ
και στένω το γεφύρ’ ισ’; Ε Δάφνε μ’ και μυριγμένε
- Αν δίγω σε τ’ αδέλφα μου, έλα Δάφνε μ’ ποταμέ
άλλ’ αδέλφα πα ’κ’ έχω! Ε Δάφνε μ’ και μυριγμένε
- Ντο δι’ς με πρωτομάστορα, έλα Δάφνε μ’ ποταμέ
και στένω το γεφύρ’ ισ’; Ε Δάφνε μ’ και μυριγμένε
- Αν δίγω σε την κάλη μου, έλα Δάφνε μ’ ποταμέ
καλύτερον ευρίκω! Ε Δάφνε μ’ και μυριγμένε
Τρι’ αδέλφα έμ’νες εμείς, κι οι τρεις καταραμένοι,
είνας έχτσεν την Άδεσαν κι άλλε το Δεβασίριν
κι εγώ η τρισκατάρατος της Τρίχας το γεφύριν.
-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου