Τη Τρίχας το γεφύρι

 ’Σ σην γέφυραν, ’ς σην γέφυραν, έλα Δάφνε μ’ ποταμέ

’ς ση Τρίχας το γεφύρι, ε Δάφνε μ’ και μυριγμένε

Χίλιοι μαστόροι έχτιζαν, έλα Δάφνε μ’ ποταμέ

και μύριοι μαθητάδες, ε Δάφνε μ’ και μυριγμένε

Όλεν την μέραν έχτιζαν, έλα Δάφνε μ’ ποταμέ,

τη νύχταν εχαλάουτον, ε Δάφνε μ’ και μυριγμένε

- Ντο δι’ς με πρωτομάστορα, έλα Δάφνε μ’ ποταμέ

και στένω το γεφύρ’ ισ’; Ε Δάφνε μ’ και μυριγμένε

- Αν δίγω σε τον κύρη μου, έλα Δάφνε μ’ ποταμέ

άλλο κύρην πα ’κ’ έχω! Ε Δάφνε μ’ και μυριγμένε

- Ντο δι’ς με πρωτομάστορα, έλα Δάφνε μ’ ποταμέ

και στένω το γεφύρ’ ισ’; Ε Δάφνε μ’ και μυριγμένε

- Αν δίγω σε τη μάνα μου, έλα Δάφνε μ’ ποταμέ

άλλο μάναν πα ’κ’ έχω! Ε Δάφνε μ’ και μυριγμένε

- Ντο δι’ς με πρωτομάστορα, έλα Δάφνε μ’ ποταμέ

και στένω το γεφύρ’ ισ’; Ε Δάφνε μ’ και μυριγμένε

- Αν δίγω σε τ’ αδέλφα μου, έλα Δάφνε μ’ ποταμέ

άλλ’ αδέλφα πα ’κ’ έχω! Ε Δάφνε μ’ και μυριγμένε

- Ντο δι’ς με πρωτομάστορα, έλα Δάφνε μ’ ποταμέ

και στένω το γεφύρ’ ισ’; Ε Δάφνε μ’ και μυριγμένε

- Αν δίγω σε την κάλη μου, έλα Δάφνε μ’ ποταμέ

καλύτερον ευρίκω! Ε Δάφνε μ’ και μυριγμένε

Τρι’ αδέλφα έμ’νες εμείς, κι οι τρεις καταραμένοι,

είνας έχτσεν την Άδεσαν κι άλλε το Δεβασίριν

κι εγώ η τρισκατάρατος της Τρίχας το γεφύριν.

-