Τ’ αρνί μ’ ασ’ την Πράσαρην, εγώ ασ’ την Γαράσαρην,
έλα σέβντια μ’ χαμελά, το καρδόπο μ’ ας γελά.
Ακεί πέραν χάνιν εν’, αν λαλείς με λάλει με,
χάιτ’ ας πάμ’’ς τ’ εμέτερα, ους τ’ εκεί ομάλιν έν’.
Ακεί πέραν είν’ θερία, κόρη εσύ εσέν ωρία,
Παλτζανότ'κα σκύλ' παιδία φυγαδιάζ’νε σε ’ς σ’ ορμία.
Νεοελληνική απόδοση:
Η αγάπη μου είναι από την Πράσαρη κ’ εγώ απ’ τη Γαράσαρη,
έλα αγάπη μου χαμηλά, η καρδούλα μου να γελάσει.
Εκεί πέρα χάνι είναι, αν είναι να με καλέσεις, κάλεσέ με,
έλα ας πάμε στα δικά μας (στο σπίτι μου) μέχρι εκεί ίσιωμα είναι.
Εκεί πέρα είναι θηρία, κόρη τον εαυτό σου πρόσεχε,
από την Πάλτζανα αθεόφοβα παιδιά, θα σε φυγαδεύσουν στα ρέμ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου