Ε, κόρη τίνος είσαι, μήλον κόκκινον είσαι,
παχυμένον κ’ έμορφον μαϊσσεμάτικον είσαι.
Το ραχίν χιονίεται, παίρ’ ο ήλιον λύεται,
εγώ τηνάν αγαπώ αδακέσ’ ’κ ευρίεται.
Ε, παιδία ντο λέτεν, πάμε ’ς ση χαμαιλέτεν,
κλέφτομε έναν κορτσόπον καν'νάν τιδέν μη λέτεν.
Τ' αραπάς-ι-μ’ το τεκίρ’ στρογγυλά κυλίεται,
σεβνταλίν παιδίν είμαι, το καρδόπο μ’ λύεται.
Νεοελληνική απόδοση:
Ε, κόρη τίνος είσαι, μήλο κόκκινο είσαι,
ευτραφές και όμορφο, μαγευτικό είσαι.
Το βουνό χιονίζεται, βγαίνει ο ήλιος λιώνει,
εγώ αυτήν που αγαπώ εδώ γύρω βρίσκεται.
Ε, παιδιά τι λέτε, πάμε στο νερόμυλο,
κλέβουμε ένα κοριτσάκι, σε κανέναν τίποτε μη λέτε.
Του κάρου μου η ρόδα κυκλικά περιστρέφεται,
ερωτευμένο παιδί είμαι, η καρδιά μου λιώνει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου