Μωμοέρια

 Τα μωμοέρια εξέβανε τα Φώτα τ’ Αγιαννί,

Ατείν’ χωρία λάσκουνταν αρ’ άμον παλαλοί.

Μωμόερος θα ’ίνουμαι και με τα γολγονόπα,

θα λάσκουμαι μεσανυχτί’ και ’γνεφίζω κορτσόπα.

Μωμόερος θα ’ίνουμαι, πάντα πασκείμ’ θα είμαι;

θα βγάλω τα διαβολικά μ,’ και μετ’ εσέν θα κείμαι.

Μωμόερος θα ’ίνουμαι και θα μωμογερεύω,

τα έμορφα τα κορτσόπα όλια θα καντουρεύω.

Τα μωμοέρια εξέβανε τα Φώτα τ’ Αγιαννί’,

ν’αϊλί τη μαυρομάνναν ατ’ εμάς που ’κι θ’ ανοί’.

*Μωμογέρια (τα), μωμόγερος (ο) (το αρχ. Μώμος και το γέρος) = ο μεταμφιεσμένος για τις θεατρικές παραστάσεις του 12ημέρου.

Νεοελληνική απόδοση:

Οι μωμόγεροι βγήκανε τα Φώτα τ’ Αγιαννιού,

αυτοί χωριά περιφέρονται, όπως οι τρελοί.

Μωμόγερος θα γίνω με τα κουδουνάκια (σφαιρικά),

θα περιφέρομαι τα μεσάνυχτα και θα ξυπνάω κοριτσάκια.

Μωμόγερος θα γίνω, πάντα μήπως θα είμαι;

θα βγάλω τα διαβολικά μου (μεταμφίεση διαβόλου) και με σένα θα πλαγιάσω.

Μωμόγερος θα γίνω και θα μωμογερέψω (θα μετάσχω στα δρώμενα των μωμόγερων)

τα όμορφα τα κοριτσάκια όλα θα τα ξεγελάσω.

Οι μωμόγεροι βγήκανε τα Φώτα τ’ Αγιαννιού,

αλίμονο στην άτυχη μάνα του, εμάς που δεν θ’ ανοίξει (πόρτα).