ΧΟΥΙ ΧΟΥΙ Στάθης Νικολαΐδης-Χρήστος Χρυσανθόπουλος

  Όσα κορτσόπα εχωρούν, απές σην κάρδâ μ’ θέκω κι’ ατώρα έβρα την πελιά μ’, τόπον 'κι έχω να στέκω. Ναϊλλοί εμέν ντο έπαθα, μανίτσα μ’ χούϊ χούϊ, Ο κόσμον μίαν αγαπά, κι’ εγώ ποίκα το χούϊ. Όλâ σην κάρδâ μ’ έχ’ ατα, έναν απέξ 'κι βγάλω, κι’ ατώρα λες με μέτρα ´τα, τ’ ημ'σά θ’ ανασπάλλω. Ναϊλλοί εμέν ντο έπαθα, μανίτσα μ’ χούϊ χούϊ, Ο κόσμον μίαν αγαπά, κι’ εγώ ποίκα το χούϊ. Κάρδâ μ’ θα ευκαιρώνω σε, ας σ’ όλôν το καλίον, θα παίρω ν’ αναπαίεται, ο νους κ’ η ψυ'ή μ’ ολίγον Ναϊλλοί εμέν ντο έπαθα, μανίτσα μ’ χούϊ χούϊ, Ο κόσμον μίαν αγαπά, κι’ εγώ ποίκα το χούϊ.