Τη θάλασσας το νερόνΑλικόν εν αλικόνΤη κουτσής το φίλεμανΣον μπεκιάρ εν γιατρικόν.
Να αλί εμέν να αλίΣο κιφάλι μ’ κάτ’ λαλείΤ’ έμορφον που θα φιλείΠάντα θα παρακαλείΤ’ ασκεμον που θα φιλείΤη μανίτσα `νατ να αλί.
Φτύσον το διάβολονΚαι αρ’ έλα με τ’ εμένΟ κόσμον εν ψεύτικονΟ θάνατον αναμέν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου