Ο Απριλτς σον Ποντον

Ο Απριλτς σον Ποντον. Ο μηνας Απρίλιος ηταν ασταθης λόγω των βροχών γι αυτο και έλεγαν "Απρίλτς έρται και περάν, τ’ άλλο κλαίει τ’ άλλο γελά". Τον μήνα Απρίλιο τον έλεγαν και «Αγιωργίτας» ή «Αεργίτας» από την γιορτή του Αγίου Γεωργίου τον αποκαλούσαν όμως και «Λαμπριάτη» επειδή τις περισσότερες φορές η Λαμπρή το "Πάσχα" έπεφτε μέσα στον μήνα αυτό. Τον Απρίλιο η φύση ήταν όμορφη αφού έλιωναν πλέον τα χιόνια και ειχε φορέσει το γιορτινό της πέπλο ενα απέραντο πράσινο πέπλο με ωραίους χρωματισμούς από αγριολουλουδα τα μανουσάκια (οι λεγόμενοι μενεξέδες) πλημμύριζαν τις βουνοπλαγιές. Ο καιρός είχε βελτιωθεί έβγαζαν τα ζώα για βοσκη στις κοντινές βουνοπλαγιες και ξεκινούσαν τις πρώτες αγροτικές εργασίες. «Απρίλ' τα φερ' τα χελιδόνε, κελαηδούν και λύν' τα χιόνε Έρθεν Απρίλ' με το καλόν, έγκεν τα πρασινάδας Ξενιτεύνε οι παντρεμέν', κλαινίζνε τοι νυφάδας.» Καλο μήνα.