Πέντε οσπίτεα έχτισα,Κι ας ολεα ξεσπιτούμαι,Πρόσφυγας είμαι ασο κουνίμ,Θεέμ θα παλαλλούμε.
Πατρίδα μ αραεύω σε,Άμον καταραμένος,Στα ξένα είμαι Έλληνας,Και σην Ελλάδαν ξένος.
Οσπίτεα εφέκα ανάμεσα,Σ ορμήν και ποταμάκρή,Πεγάδεα μαρμαρόχτιστα,Νερόν άμον το δάκρυν.
Κι ατώρα αδακές διψώ,Νερόν να πίνω κ έχω,Εντρέπουμαι να ψαλαφώ,Τα χειλόπαμ να βρέχω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου