Το παρακάθ’ ‎Κωνσταντίνος Μαυρόπουλος Κανλικέτες‎ ‎

 ’ Το παρακάθ’

Διαβάζω σήμερα σε ένα ενημερωτικό e-mail που μου ήρθε: Η Εύξεινος Λέσχη τάδε, προσκαλεί τα μέλη και τους φίλους της στο παρακάθ’ που διοργανώνει την τάδε του μηνός στην αίθουσα εκδηλώσεων του Συλλόγου.
Ακολουθεί ένας κατάλογος καλλιτεχνών στο τραγούδι και διάφορα όργανα!!!

Αυτό που θα κάνουν είναι συνεστίαση και δεν έχει καμιά σχέση με το ιστορικό παρακάθ’!!!

Μην μπλέκουμε τα σώβρακα με τις γραβάτες!!!

Ότι θέλει ο καθένας, το ονομάζει όπως θέλει!!!

Το παρακάθ’ γινόταν στα σπίτια, κυρίως τις νύχτες του χειμώνα που δεν είχαν δουλειές, γι αυτό και κάθονταν μέχρι αργά, λέγοντας ιστορίες ανέκδοτα και συζητώντας διάφορα θέματα.
Συνήθως προσφέρονταν ελαφρά κεράσματα, σοκολατάκια, λικερ, κουλουράκια, κ.λ.π.
Καμιά φορά να έλεγαν και κανένα τραγουδάκι (εγώ ποτέ δεν άκουσα).
Αλλά ούτε μπεκροπίνανε, ούτε χόρευαν!!!

Το μουχαπέτ’ γινόταν συνήθως σε μαγαζιά, καφενεία, ταβέρνες.
Σε ένα τραπέζι μαζεύονταν το πολύ δεκαπέντε άτομα, μόνο άνδρες, είχαν έναν κεμεντζετσσή και έτρωγαν διάφορους μεζέδες, έπιναν συνήθως ρακί και τραγουδούσαν δίστιχα!!!

Σήμερα κάποιοι κάνουν μουχαπέτ, ή αν θέλετε τσιμπούσι, ή φαγοπότι και το ονομάζουν παρακάθ’!!!

Το έχω πει πολλές φορές και θα το επαναλαμβάνω μήπως και το καταλάβουν, ότι άλλο πράγμα είναι το παρακάθ’, άλλο το μουχαπέτ, άλλο η συνεστίαση, άλλο το ταλάσσεμαν.

Κάποιοι (ευτυχώς λίγοι) όλα αυτά θέλουν να τα αποκαλούν με και λέξη, παρακάθ’!!!

Μα πως θα τα ξεχωρίζουμε τότε μεταξύ τους;;;;;;;;;

Επειδή ενδεχομένως κάποιοι να ακούνε για πρώτη φορά τη λέξη ταλάσσεμαν (με ένα σίγμα γράφεται, αλλά βάζω 2 για να δείξω ότι προφέρεται παχύ), εξηγώ αμέσως γιατί πράγμα πρόκειται.

Τα καλοκαίρια όταν μάζευαν τον καρπό του καλαμποκιού (κοτόσσ’, τζουπάδ’), μαζεύονταν κάθε βράδυ και σε διαφορετικό σπίτι, κυρίως νέοι και νέες και καθάριζαν τα φύλλα απογυμνώνοντας το στέλεχος του καρπού.
Αυτό γινόταν μέσω αστεϊσμών, πειραγμάτων, ανεκδότων, και γενικά μέσα σε ατμόσφαιρα ευχάριστη.
Αυτό ήταν το ταλάσσεμα.
Κι αυτό κάποιοι θέλουν να το ονομάζουν παρακάθ’!!!